آثار تألیفی شهید آوینی به‌خوبی نشان‌دهنده تفکرات فرازمانی اوست
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۱۲۷۳۱
دکتر شهریار زرشناس در نشست سی‌امین سالگرد شهادت شهید اهل قلم در دانشگاه سوره گفت: آوینی متفکر دوران گذار بوده است. ابعاد هنری او ازجمله فیلم‌ساز، ژورنالیست و محقق همیشه مطرح بوده است، اما کمتر کسی راجع به متفکر بودن آوینی در دوران گذار صحبت می‌کند.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، به مناسبت سی‌امین سالگرد شهادت شهید اهل‌قلم، سیدمرتضی آوینی و پاسداشت هفته هنر انقلاب اسلامی، دانشکده هنر دانشگاه سوره با همکاری اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با کوشش معاونت پژوهشی دانشگاه سوره در ۲۰ و ۲۱ فروردین ۱۴۰۲ از ساعت ۱۰ تا ۱۳ برگزار کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این جلسات در راستای گرامیداشت یاد شهید اهل‌قلم، سیدمرتضی آوینی و پاسداشت هفته هنر انقلاب اسلامی برگزار می‌شوند.
*نشست تخصصی «ویژه انگاره‌های شهید مرتضی آوینی»
در این نشست نگین الفت و علی جعفرآبادی از دانشجویان دانشگاه سوره، سجاد صفارهرندی، شهریار زرشناس و عماد حسینی به‌عنوان سخنران و همچنین دکتر رامتین شهبازی در جایگاه دبیر نشست حضور داشتند.
در آغاز رامتین شهبازی به معرفی موضوع برنامه و سخنرانان پرداخت سپس از زکیه‌سادات طباطبایی خواست تا با سخنان خود آغازگر نشست باشد.
*زمان خلق هنر اسلامی درواقع زمان جمع هنر و حقیقت است
طباطبایی از هنر خلق‌شده توسط شهید آوینی به‌عنوان هنری متمایز یاد کرد و گفت: «در خلق هنر مثلثی از هنر، حقیقت و زیبایی وجود دارد و زمان خلق هنر اسلامی درواقع زمان جمع هنر و حقیقت است.
وظیفه اصلی هنر اسلامی نشان دادن حقیقت است. هنر با فلسفه و حکمت قرابت دارد و باید به وظیفه خود از باب روشنگری عمل کند.
شهید آوینی نمونه‌ای از هنرمندی است که نمایانگر حقیقت است.» میزان تأثیر شهید آوینی بر سینمای انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نیست در اولین بخش سخنرانی خود، نگین الفت به ارائه مطالب در رابطه با پایان‌نامه خود پرداخت.
او در باب رویکرد و جهت‌گیری فکری شهید آوینی و نمود آنها در فیلم‌های ابراهیم حاتمی‌کیا صحبت کرد و گفت: «میزان تأثیر شهید آوینی بر سینمای انقلاب اسلامی بر کسی پوشیده نیست.
شهید آوینی معتقد بود انسان باید عالم را مظهری از ذات خدا بداند و هنرمند باید به مرتبه‌ای از حکمت برسد که بتواند این دیدگاه را در آثارش نشان دهد.»
الفت ادامه داد: «رابطه نماد‌های موجود در هنر با مفهوم خود ممکن است قراردادی باشند، اما دلالت آیات بر مظاهر خود بر اساس فطرت و ذات است.
شهید آوینی با نوع نگاه منحصربه‌فردش در آثار بعد از خود تأثیر به‌سزایی داشته که در آثار ابراهیم حاتمی‌کیا به‌وضوح قابل‌مشاهده است.»
*شناخت حقیقت وجودی آوینی اهمیت ویژه‌ای دارد
علی جعفرآبادی به‌عنوان سخنران دوم نشست هم گفت که «صحبت کردن از شهید آوینی درواقع نجات او از انبوه دیدگاه‌ها و تفکراتی است که شهید را به سمت خود می‌کشد. تفکرات و جبهه‌های مختلفی وجود دارند که او را از آن خود می‌دانند. شناخت حقیقت وجودی آوینی و تمایز دادن او ازآنچه به او نسبت داده می‌شود اهمیت ویژه‌ای دارد.»
جعفرآبادی ادامه داد: «علاقه من به آوینی از علاقه و کنجکاوی من به سینمای هیچکاک شروع شد. تاریخ از نگاه آوینی به دو مسیر اصلی تقسیم می‌شود. یک تاریخ تمدن و دوم تاریخ حیات معنوی است. در هر دو این تاریخ‌ها سینما نقش ویژه‌ای دارد. در تمدن غرب راهی است که غفلتی برای انسان فراهم شود و در تمدن معنوی، سینما ابزاری برای ارجاع مخاطب به فطرت پاک خود است.»
در بخش سوم این نشست، دکتر سجاد صفارهرندی گفت: «اگر به یک مورد از دستاورد‌های شهید آوینی در فلسفه هنر اشاره کنیم آن نوع نگاه ایشان به مفهوم فرم است که به‌واسطه آن مسیری را آغاز کرد که در ادامه بیش‌ازپیش ظرافت‌های فلسفه هنر را نشان می‌دهد.»
*مهم‌ترین کار شهید آوینی، به چالش کشیدن تفکرات و مفاهیم مورد قبول همگان است
صفارهرندی ادامه داد: «به اعتقاد من مهم‌ترین کاری که شهید آوینی انجام داد، به چالش کشیدن تفکرات و درون‌مایه‌هایی با مضمون عقل سلیم و مفاهیم مورد قبول همگان است. آوینی معتقد بود فرم و محتوا در سینما دو مقوله کامل جدا از هم هستند، اما کسی نباید این‌طور برداشت کند که در خلق آثار هنری هم این تفاوت وجود دارد. بلکه در خلق آثار محتوا از فطرت و ذات فرم و هنرمند شکل می‌گیرد.»
*آوینی متفکر دوران گذار بوده است
در ادامه این نشست، دکتر شهریار زرشناس گفت: «آوینی متفکر دوران گذار بوده است. ابعاد هنری او ازجمله فیلم‌ساز، ژورنالیست و محقق همیشه مطرح بوده است، اما کمتر کسی راجع به متفکر بودن آوینی در دوران گذار صحبت می‌کند.»
زرشناس افزود: «تفکر امری زمان‌مند و تاریخ‌مند است. متفکر کسی است که به روح زمان رسوخ می‌کند و مواجهه‌ای با دوران خود دارد که در زمان خود مطرح شده نیستند. آثار تألیفی شهید آوینی به‌خوبی نشان‌دهنده تفکرات فرازمانی آوینی است.»
*آوینی اولین کسی است که تفکری تازه را در سینمای ایران ارائه می‌کند
دکتر عماد حسینی سخنران بعدی این نشست بود که با اشاره به اینکه پس از شهادت شهید آوینی تفکرات ایشان در سینما دچار زایش نشده است، بیان کرد: «آوینی اولین کسی است که تفکری تازه را در سینمای ایران ارائه می‌کند و با تأیید غربی بودن نفس سینما به دنبال طرحی نو از مفاهیم در سینما بوده است.»
*زبان آوینی نهج‌البلاغه جنگ است
دکتر حبیب احمدزاده به‌عنوان آخرین سخنران نشست با بیان اینکه ما از ابتدای انقلاب اسلامی تعاریف دقیقی از مفاهیم خود ارائه نداده‌ایم سخنان خود را آغاز کرد و گفت: «زبان آوینی نهج‌البلاغه جنگ است و نیاز است که عناصر متشکل آن را برای عامه مردم امروزی ساده‌سازی کرد.»
احمدزاده افزود: «اگر برداشت امروزی از آثار آوینی مطرح نشود ممکن است اساس تفکرات انقلابی متهم به جنگ‌طلبی و ستیزه‌جویی شود. کلام آوینی مختص به زمان خود بوده و برای مخاطب امروز ممکن است غریب باشد. گروهی همچون آوینی با نوع بیان و سبک خاص خود نیاز به پیوست فرهنگی با جوان امروزی دارد تا با مرور زمان از بین نرود.»
در انتها دکتر رامتین شهبازی با ارائه خلاصه‌ای از مطالب مطرح‌شده در نشست به جمع‌بندی موضوع پرداخت و از تمامی سخنرانان و شرکت‌کنندگان در نشست تقدیر و تشکر کرد.
*نشست تخصصی «هنر در دهه ۶۰ شمسی ایران»
در سومین نشست از سلسله برنامه‌های هفته هنر انقلاب دکتر غلامرضا اسلامی، دکتر امیرعلی جوادیان، دکتر طیبه عزت‌اللهی و دکتر پرویز اقبالی به‌عنوان سخنران و دکتر امیررضا نوری‌پرتو در جایگاه دبیر نشست حضور داشتند.
در این نشست در ابتدا دکتر امیررضا نوری‌پرتو به معرفی موضوع و سخنرانان نشست پرداخت و برای شروع از دکتر یوسف خجیر، قائم‌مقام دانشگاه سوره، درخواست کرد تا با سخنان خود شروع‌کننده این جلسه باشد.
دکتر خجیر با اشاره به اینکه امسال، سومین سالی است که دانشگاه سوره نشست‌هایی برای گرامیداشت شهادت شهید آوینی ترتیب داده است، از زحمات تمامی عوامل برگزاری آن تقدیر و تشکر کرد.
او افزود: «که امسال تلاش ما بر این است که جلسات ماهیت هنر انقلاب و آنچه نماد و سمبل هنر انقلاب اسلامی است را نشان دهد و این مهم را به لحاظ گفتمانی بررسی کند.»
*نحوه تفکر انسان بر اساس دل‌آگاهی یا عقل‌آگاهی است
دکتر پرویز اقبالی به‌عنوان اولین سخنران در خصوص کاریکاتور‌های بعد از انقلاب اسلامی صحبت کرد و گفت: «موضوع انقلاب بسیار موضوع بااهمیتی است. اولین بحث در جامعه‌ای که در آن انقلاب اتفاق می‌افتد این است که این انقلاب بر اساس تغییرات درونی انسان‌ها شکل می‌گیرد و در اساس یک مبحث انسانی است. نحوه تفکر انسان بر اساس دل‌آگاهی یا عقل‌آگاهی است. البته که گسترش عقل بسیار زیاد است. از دل معمولاً به قلب تشبیه می‌شود. همان‌طور که خدا به انسان بشارت داده است تغییر در خود انسان نیز یک انقلاب است و انقلاب در سطح جامعه از تغییرات تک‌تک افراد شکل می‌گیرد.»
اقبالی افزود: «هنر قبل از تمام عناصر دیگر جامعه با مردم همراه می‌شود. کاریکاتور‌ها از مهم‌ترین آثار هنری مؤثر در جامعه انقلاب ۵۷ است. کاریکاتور‌ها به‌طورمعمول باید با آثار قبل از انقلاب مقایسه شوند. قبل از انقلاب اسلامی عامه کاریکاتور‌ها با توقیف روبه‌رو می‌شدند. موضوعات کاریکاتور‌ها معمولاً دو جنبه درونی و بیرونی دارند که حوزه بیرونی دربرگیرنده عوامل مختلفی مثل اقتصاد، سیاست، فرهنگ و جنگ است.»
با هم بودن هنرها اتفاقی است که بعد از انقلاب اسلامی افتاده دکتر غلامرضا اسلامی با پرداختن به تفکر انقلابی و مدیریت هنری در دهه ۶۰ سخنان خود را آغاز کرد و اظهار داشت: «با هم بودن هنرها اتفاقی است که بعد از انقلاب اسلامی افتاده و باعث شد هر فرد با استفاده از هنر درونی خود از هر فرم هنری برای ابراز تفکرات انقلابی استفاده کند. هنرمندان مختلفی از سالها قبل از انقلاب در ایران فعالیت می‌کردند که بعد از انقلاب نیز به کار خود ادامه دادند، اما آنچه باعث ماندگاری یک اثر انقلابی می‌شود روح هنر انقلابی در یک هنرمند است.»
او همچنین ادامه داد: «از لحاظ مدیریتی لازم است که تمامی بازیگران عرصه هنر در کشور برای بهبود شرایط هنری اقدام کنند. تفکر انقلابی برای مدیریت هنری باید با همکاری همگان عملی شود. بحث منفک کردن دین، علم و هنر بسیار غلط است. کثرت در عین وحدت هدف یک تفکر انقلابی است.»
*شفاف سخن گفتن و عمل مطابق تفکرات متعالی نماد یک هنر انقلابی است
دکتر امیرعلی جوادیان در باب انسان و هنر سخن راند و از عمل انقلابی به‌عنوان اصل اساسی عدالت یاد کرد و گفت: «عدالت فعل است و تنها با سخن گفتن از مفاهیم عالی نمی‌توان به آن دست یافت. شفاف سخن گفتن و عمل مطابق تفکرات متعالی نماد یک هنر انقلابی است. متأسفانه در اعمال دستگاه‌های اجرایی کشور هیچ عمل فکرشده‌ای دیده نمی‌شود و تنها به حرف زدن درباره مسائل مهم اکتفا می‌شود. نبود نمود بیرونی از تفکراتی که مطرح می‌شود یا حتی برعکس عمل کردن به این تفکرات موجب دلسردی اقشار مختلف شده است.»
جوادیان با صراحت ادامه داد: «نیاز نیست که هنر را پیچیده نشان دهیم تا آن را بااهمیت جلوه بدهیم. اندیشمندان گاهی در نشان دادن هنر به عامه مردم طوری با پیچیدگی آن را مطرح کرده‌اند که باعث عدم ارتباط هنر و عموم مردم جامعه شده‌اند. این در حالی است که وظیفه هنر نشان دادن مفاهیم در شمایلی است که هر کس بر اساس خصوصیات خود با آن ارتباط برقرار کند و از آن برداشت مختص به خود را داشته باشد. هنرمند در نمایش یک اثر هنری باید سه چیز را نشان دهد. در رأس آن قوای عقلانی، دوم قوای احساسی و سوم قوای اشراقی و ضمیر ناخودآگاه ماست. هنرمند بدون هر یک از این قوا فقط تکنسین انجام کار است و خالق اثر نیست.»
*جای مطالعات انسان‌شناسی هنر در دانشگاه‌های ما بسیار خالی است
دکتر طیبه عزت‌اللهی به‌عنوان آخرین سخنران نشست در خصوص زیبایی‌شناسی نامه‌های رزمندگان دفاع مقدس صحبت کرد و گفت: «هدف اساسی از بررسی نامه‌های رزمندگان شناخت بیشتر از آن دوره و البته دوران پسا‌انقلاب است. جای مطالعات انسان‌شناسی هنر در دانشگاه‌های ما بسیار خالی است و اکثر نواقص مدیریتی و ساختاری کشور نیز از همین نقص سرچشمه می‌گیرد. چطور می‌شود بر جامعه‌ای حکومت کرد و افراد تشکیل‌دهنده آن جامعه را به‌درستی نشناخت؟ این امر غیرممکن است.»
عزت‌اللهی اذعان داشت: «احساسات مختلف در جامعه تربیت و پرورش داده می‌شوند. نوع نگاه هر شخص وابسته به جامعه‌ای که در آن رشد کرده متفاوت است. زمان آن رسیده که جامعه ایرانی و هنر ایرانی را مطالعه کرد و از پس آن به هنر و تفکر افراد جامعه دست پیدا کرد. با مطالعه نامه‌های نوشته‌شده توسط رزمندگان دفاع مقدس از نقش هنر و گرافیک به شکل‌گیری ارزش‌ها و احساسات جوانان آن دوره آگاه می‌شویم. هنر و گرافیک در خدمت تفکرات زمان خود هستند.»
*عدم مخالفت امام با سینما ما باعث بازسازی و شکل‌گیری ساختاری جدید از سینما شد
در انتها دکتر نوری‌پرتو به‌عنوان دبیر جلسه در خصوص سینمای دهه ۶۰ صحبت کرد و گفت: «در اوایل انقلاب این‌طور برداشت می‌شد که سینما برای همیشه تعطیل خواهد شد. اما با تمام اتفاقاتی که افتاد، به‌وسیله سخنرانی امام خمینی (ره) و عدم مخالفت ایشان با سینما ما شاهد بازسازی و شکل‌گیری ساختاری جدید از سینما بودیم.»
او افزود: «در ماه‌های ابتدایی انقلاب فیلمی با عنوان فریاد مجاهد ساخته می‌شود که اولین فیلم سینمای پس از انقلاب است. در این دسته از فیلم‌ها مفاهیم بنیادی بسیار ضعیف و ناپخته بودند. با گذشت زمان و قوام پیدا کردن تفکرات هنرمندان، درون‌مایه فیلم با افزایش ژانر‌های مختلف در سینما گسترش پیدا کرد. مجید مجیدی و محمدرضا هنرمند از چهره‌های شناخته‌شده سینمای بعد از انقلاب هستند.»
دکتر نوری‌پرتو در انتها از همه استادان، سخنرانان و شرکت‌کنندگان در جلسه سوم هفته هنر انقلاب تقدیر و تشکر کرد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: شهریار زرشناس شهید سید مرتضی آوینی هنر انقلاب هنرهای نمایشی انقلاب اسلامی هفته هنر انقلاب صحبت کرد و گفت بعد از انقلاب دانشگاه سوره کاریکاتور ها شهید آوینی دوران گذار شهادت شهید سخنان خود نوری پرتو جامعه ای بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۱۲۷۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کمی مهربان باشیم (بررسی زندگی و آثار دکتر هروی)
به نام خداوند جان و خرد
کمی مهربان باشیم:
کمی مهربان باشیم؛ تا مصداق این بیت شعر گردیم:
نام نیک رفتگان ضایع مکن تا بماند نام نیکت پایدار
سعدی(درود خدا بر اوباد)
به گزارش جام جم آنلاین از گرگان استاد ایرانفر در ادامه گفتند ما نتوانستیم زحمات او را پاس بداریم و شان و جایگاه علمی و فرهنگی او را حفظ کنیم و خواستار توجه مسئولان فرهنگی استان شدند و در پایان صحبتش بنا گردید ایشان به یاری چند نیک اندیش دیگر عضو انجمن حافظ خوانی با روی هم گذاشتن مقداری پول، سنگ مزاری شایسته ای برای قبر دکتر حسینعلی هروی تهیه و بر مزارش نصب نمایند.
این سخنان که نگارنده را وادار نمود که به قبرستان امامزاده عبدالله رفته و قبر دکتر حسینعلی هروی را زیارت نماید و به بررسی زندگی و آثار او بپردازد، آنچه در زیر گزارش می شود، مروري بر زندگي و آثار دكتر«حسين علي هروي» این اندیشمند راستین گرگانی است. نگارنده امیدوار است که توانسته باشد به شایستگی ایشان را به دوستدارانش و علاقمندان ادب و فرهنگ ایران و به ویژه حضرت حاغظ بشناساند، و پیشنهاداتی که ارائه نموده توسط مسئولان امر جامه ی عمل پوشانده شود، تا شاید بتوانیم خدمتی کوچک به مردی بزرگ کرده باشیم.
سرمایه های راستین یک ملت، نه ذخائر فسیلی و زیرزمینی، نه کانی های ارزشمند، نه فلزات گرانبها، و نه اندوخته های پولی آنان است؛ بلکه سرمایه های راستین یک ملت، مردان و زنانی است که بی چشمداشت، عمر گرامی خود را در را پیشرفت دانش، فرهنگ و ادب گذراندند، تا دستاورد تلاش و کوشش صادقانه ی آنان چراغی باشد فروزان در راه تکامل تاریخ و تمدن کشور و تعالی همنوعانشان.
آنان در تنهایی، گمنامی و گاه تهیدستی و بی انتظار پاداش تلاش نمودند، و در زنده بودن خود و یا پس از مرگشان برای مجاهدت بی دریغ خود، توجه و تحسینی را از ما خواستار نبودند و نشدند. اما این ما هستیم که از یک سوی وظیفه ی انسانی داریم که تلاش و دستاوردشان که برای ما، فرّ و شکوه، پیشرفت و والایی و غرور ملی به دنبال داشته، ارج نهیم و ایشان را از گمنامی و تنهایی و سکوت رنج دهنده شان برهانیم و بخواهیم که غبار فراموشی و بی مهری خودمان ر ا از نام یادشان پاک کنیم، تا نامشان برای همیشه بلند مرتبه و یادشان پرآوازه و دستاورد یک عمر مجاهده ی آنها کاراتر گردد.
سرزمین گرگانزمین با پيشينه فرهنگي و تاريخي درخشان خود و لطف خدادادی تاكنون توانسته است اندیشمندان و دانشمندان بسیاری را بپروراند. بزرگانی که در روزگاران گذشته و نیز دوره معاصر به مانند ستارگان پر فروغي در گلستان فلسفه، علم و ادب، فرهنگ وتاریخ درخشیده اند، در اين زمينه مي‌توان به شخصيتهايي همچون «سيدابوالقاسم ميرفندرسكي، خليل فلسفي، مختومقلي فراغي، مسيح‌الله ذبيحي، فخرالدين اسعد گرگاني، ميرداماد و دیگران اشاره كرد.
یکی از این شخصیت های فرهیخته عرصه ی دانش و ادب حسينعلي هروي گرگانی- نویسنده، مترجم، حافظ پژوه و شارح بزرگ معاصر استاد دانشگاه است.
حسينعلي هروي در سال۱۲۹۷ه.خ پا به عرصه هستی نهاد. وی فرزند ميرزا احمد خان معروف به بابا كه در محله سرپير گرگان زندگي مي‌كرد،بود پدربزرگ وی حبیب الله خان سررشته دار، عضو محکمه حقوق استرآباد و جد اعلایش، حاج شیخ عبدالصمد خان مقصودلو موقرالملک، همگی از چهره های سرشناس گرگان بودند. تحصيلات ابتدايي و دوره اول متوسطه را درگرگان به پايان برد و به دليل داير نبودن كلاسهاي دوره دوم متوسطه، براي ادامه تحصيلات به دانشسراي مقدماتي تهران رفت. وي از دانشسراي مقدماتي با كسب رتبه اول به دانشسراي عالي وارد و درجه ليسانس یا کارشناسی را در رشته زبان هاي خارجي كسب كرد. هروي در سال ۱۳۲۴به عنوان دبير زبان فرانسه در آموزش و پرورش شهرستان گرگان مشغول به كار شد كه پس از چند سال دبيري، كارمندي بانك و رياست فرهنگ در برخي نقاط از جمله شهرستان گناباد و استان خراسان براي ادامه تحصيلات به فرانسه رفت. وي در دوره دكتراي مدرسه عالي "السنه شرقي" دانشگاه پاريس نام نويسي كرد و موفق به اخذ درجه دكترا در رشته فرهنگ و تمدن اسلامي شد. پايان نامه دكتر حسين علي هروي نيز ترجمه خسرونامه يا گل و هرمز عطار بود كه آن را به زبان فرانسه برگرداند.
در مورد بخشي از زندگي دكتر هروي، محمد ايران‌فر در مقاله‌اي مي‌گويد: هروي در سالهاي ۱۳۲۹تا ۱۳۴۴رييس دفتر استاد بديع الزمان فروزانفر و سپس دبير دانشكده معقول و منقول (الهيات) بوده است. دكتر هروي همچنين در دهه پنجاه با سيدابوالقاسم انجوي شيرازي، نعمت الله قاضي (شكيب)، دكتر شاه حسيني و چند نفر ديگر در بخش ادبي راديو ايران همكاري داشت. وي در سال ۱۳۴۸از سوي هيات منتخب دانشگاه تهران كه شامل دكتر منوچهر ستوده، دكتر ابوالقاسم اجتهادي و دكتر حسين گوئيلي بودند به مقام استادياري دانشگاه مفتخر شد. همكاري با بخش ادبي راديو ايران ، ترجمه فصولي از كتاب آناكارنينا از لئون تولستوي و ترجمه خوش زيستن در زندگي زناشويي تاليف آندره موروا ، داستايفسكي به روايت هانري تروآيا ، جلديازدهم تاريخ بزرگ جهان و زندگي نامه پوشكين اثر هانري تروايا از ديگر فعاليتهاي حسين علي هروي بوده‌است.
ترجمه كتاب «فرهنگ البسه مسلمانان» تاليف رينجرت دزي از آثار برجسته دكتر هروي است. اين كتاب در نوع خود ماخذي نسبتا جامع بوده و در آن توضيح و شناخت انواع پوشش‌ها و جامه‌هاي مسلمانان از صدر اسلام تا قرن نوزدهم ميلادي (سيزدهم هجري قمري) بيان شده است. کتاب فرهنگ البسه مسلمانان، در رشته ترجمه ادبی، برنده جایزه سلطنتی 1345 گردید. در اين زمينه شادروان مجتبي مينوي در مقدمه اين كتاب نوشته است: زحمت بسياري كه اقاي هروي در ترجمه اين كتاب و مفهوم كردن آن براي خوانندگان كشيده‌اند قابل توصيف نيست. همچنين مقالات نوشته شده با عنوان بي‌سوادي در جهان، اسلام در جهان امروز، هنر اسلامي و مجموعه مقالاتي در مورد حافظ از ديگر آثار اين نويسنده و مترجم است. مهمترين و ماندگارترين اثر و بزرگترین عامل حسن شهرت دكتر هروي کتاب چهار جلدی «شرح غزلهای حافظ» است که پس از سالها تحقیق كه با مقدمه‌اي مبسوط به همت دكتر زهرا شادمان در سال هزار و سیصدو شصت و هفت منتشر شده است. کتاب ارزشمندی که هنوز جایگاه رفیعی در عرصه پژوهشهای حافظ شناسی دارد.بهاء‌الدين خرمشاهي حافظ پژوه نامدار معاصر دراين زمينه مي‌گويد: من خود شرح غزل‌هاي حافظ را ارج مي‌گزارم و آن را از بسياري از شروح سودمندتر مي دانم.
هروی با انتشار مقالات متعدد در نشریات معتبر به نقد کتب منتشره درخصوص دیوان خواجه حافظ می پرداخت امری که او را به چهره ای خاص در این زمینه مبدل کرده بود، مقالاتی که گهگاه رویه ای تند و طعنه آمیز به خود می گرفت و زمینه بروز مباحثات مختلف را فراهم می نمود، در بهار 1353 مقاله ای باعنوان «نقدی بر حافظ مسعود فرزاد» به طبع رسانید و سبب شد تا فرزاد نیز مقاله ای بی محابا در همان نشریه بنگارد. از دیگر مقالات انتقادی ایشان می توان به نقد دیوان حافظ، تصحیح ابوالقاسم انجوی شیرازی یا « سخنی از تصحیح جدید دیوان حافظ» در معرفی دیوان حافظ، تصحیح دکتر خانلری اشاره کرد. مباحثات وی اساتید دیگری چون دکتر اسلامی ندوشن، فتح الله مجتبایی و ایرج افشار را نیز مورد عنایت قرار داده است، روند این رویدادها موجب گردیده بود تا خود نیز به لحن مزاح در مقاله «چرا نه در کنار هم؟»( کیهان فرهنگی اسفند 1367) چنین بنگارد:« در کنگره حافظ شیراز مصاحبت استادى از دانشگاه اصفهان نصیبم شد.خوش سخن و لطیفه پرداز.روزى از من پرسید شرح حافظ شما چند جلد شده، گفتم چهار جلد.به همان لهجه ظریف اصفهانى گفت بگویید هشت جلد، چون با سابقهاى که من به مشاجرات قلمى شما در باب حافظ دارم باید منتظر نقد و نظرهاى بسیار باشید.»، سلسله مقالات وی در کتابی با عنوان «مقالات حافظ، دکتر حسینعلی هروی» توسط عنایت الله مجیدی به طبع رسیده است.
دكتر حسين علي هروي بر اثر ابتلا به بیماری ریوی در ششم اردیبهشت ماه سال ۱۳۷۲در تهران درگذشت و بنا به وصيت خود به دلیل تعلق خاطر در دیار سرسبز و تاریخی اش- گرگان- به خاک سپرده شد، تا با خدمات فرهنگي و ادبي بسيار كه به جامعه ايران ارايه داد نامش براي هميشه به يادگار بماند.
شرف الدین خراسانی، شعر«ظلم مرگ» را در رثای او سروده که برخی ابیات آن از این قرار است:« دردا که مرگ یاران ما را ز هم جدا کرد / بر رفتگان ستم کرد بر ماندگان جفا کرد / دردا مگر ندانست در بند مهر اوئیم / آن رفته ای که ما را زود اینچنین رها کرد / آن رفته ای که عمری با حافظ آشنا بود / خلقی به او ثنا گفت، حافظ به او دعا کرد / چون زنده بودن او درد گران او گشت / او درد زندگی را با مرگ خود دوا کرد.»
با توجه به شخصیت ادبی- فرهنگی ارزشمند دكتر حسين علي هروي و در راستای گرامیداشت چهره های علمی،دینی و سیاسی و نیز الگو سازی آنان برای نسل امروز، چند پیشنهاد می شود امید می رود،که عملی شوند:
1-در تقویم استان، نام ابشان به عنوان یک چهره ماندگار(دینی،عرفانی و سیاسی) ثبت شود. و برنامه های پیش بینی شده را در همین روز انجام بدهند.
2-هرساله در روز در گذشتش،برنامه هایی برای گرامیداشت یاد و نامش برگزار شود.یکی از این برنامه ها می تواند با همکاری شهرستان سبزوار و باعنوان همایش شناخت اندیشه و خدمات دكتر حسين علي هروي برگزار شود.
3-قبر او را به نحو شایسته ایی بازسازی شود. و تصویری مناسب از ایشان بر قبر اوقراربدهند.( گمان می رود این کار ارزشمند توسط اعضای انجمن حافظ خوانی کانون جهاندیدگان گرگان در شرف انجام است) و اگر مقدور شد یادمانی نیز برای آرامگاه او ساخته شود.
5-نام دكتر حسين علي هروي را بر روی یکی از خیابان های شهرگرگان بگذارند.
6-تمهیداتی اندیشیده شود تا آثار فاخر این حافظ شناس بزرگ باز نشر شود و نیز در حد مقدوراتی مستندی از زندگی ایشان
ای که دستت می‌رسد کاری بکن پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
یارب الهامش به نیکویی بده وز بقای عمر برخوردار دار
سعدی(درود خدا بر اوباد)
علیرضا حصارنوی-باستان شناس و کارشناس ارشد فرهنگ و زبان های باستانی
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد